Posts

Image
 नेपालको सबैभन्दा पुरानो र ठूलो त्रिभुवन विश्वविद्यालयले पुष २ गते सोमबार ४९ औँ दीक्षान्त समारोह भव्यताका साथ सम्पन्न गर्यो । दीक्षान्त समारोहमा १२ हजार ४ सय १५ जना  विद्यार्थी  उपस्थित भएका कारण ‘अफिसियल वर्ल्ड रेकर्ड्स’ संस्थाले प्रमाणपत्र समेत प्रदान गरेको थियो । त्रिविमा हाल चार लाख २० हजार विद्यार्थी अध्ययनरत रहेको तथ्याङ्क एकातिर सार्वजनिक भएको छ भने अर्कोतिर खस्कँदो शैक्षिक गुणस्तर, राजनीतीकरण र विभिन्न विभाग विद्यार्थीविहीन बन्दै गएको तथ्य पनि निराश ढङ्गले सार्वजनिक भइरहेकै छ ।  नेपालमा आफ्नो भविष्य सुनिश्चित नभएको भन्दै कैयौँ विद्यार्थी रोजगारीको खोजीमा बिदेसिन बाध्य छन् । यता क्याम्पसको कक्षाकोठा खाली हुँदै छन् ।  स्वदेशमा बेरोजगारी समस्याको कारणले विदेश पलायन हुन बाध्यता छन् । स्वदेशमा योग्यता, क्षमता र सिप अनुसारको जागिर पाउन गाह्रो छ । जागिर पाइहाले पनि तलब न्यून छ । दैनिक श्रम गरे बाफतको ज्यालाले श्रमिकहरुलाई बाँच्न सकस छ । विदेशमा जति दुःख गरेपनि तुलनात्मक रुपमा तलब राम्रो छ । नेपालमा जागिर गरेर घर गाडी जोड्न सम्भावना छैन । छोराछोरीलाई राम्रो स्कुलमा राम्रोसँग पढाउन सक्न

Misinformation on social media

Image
                                                               Source: News medical Introduction Social media is one of the major achievements of the last decade. Today, we have come to mass social networks through mediums designed to quickly exchange personal messages. The most used social networks in Nepal are Facebook, YouTube, Twitter, Pinterest, Instagram,TikTok and LinkedIn respectively. Facebook and YouTube has many times more users than other networks because it is easy to use and can post unlimited things. Social media platforms make it easy for users to share information quickly and to a large audience. Due to this mainstream media have started broadcasting their content on YouTube and Facebook. In the last few years, numbers of fake news stories have increased via social media platform. After receiving content like violent video clips, images, memes, etc. people forget to verify about fake or real. Some people may not have developed strong critical thinking skills

सङ्ख्यात्मक रूपमा सञ्चार माध्यमहरूको वृद्धि भए पनि गुणस्तर भने खस्कँदो

Image
प्रजातन्त्रको प्राप्तिसँगै नेपालको पत्रकारिता क्षेत्रमा ठूलो परिवर्तन आएको छ । प्रजातन्त्रपछि नै नेपालमा पत्रकारिता गर्न बाटो सहज भएको हो जसका कारण नेपालमा करिब ४००० अनलाइन मिडियाहरु दर्ता भएका छन् । ती दर्ता भएकाहरु मध्ये कति बन्द भइसकेका छन् त कति बन्द हुने अवस्थामा पुगिसकेका छन् । सङ्ख्यात्मक रूपमा सञ्चार माध्यमहरूको वृद्धि भए पनि गुणस्तर भने खस्कँदो छ । यति धेरै अनलाइन मिडिया भए पनि प्राय जस्तो मिडियामा आउने समाचारका प्रकृति भने एउटै हुने गरेको पाइन्छ । कसले पहिला समाचार हाल्ने भन्ने होडबाजी त पत्रकारहरुमा छ तर सन्देशमूलक, खोजमूलक र नयाँ जानकारी दिने खालको समाचार हाल्नेमा होडबाजी भने पत्रकारहरुमा छैन । नेपालमा मिडिया व्यवसाय अधिकांशको लागि कमाइ गर्ने भाँडो मात्रै भएको छ । हामीले यदि १० वटा न्युज पोर्टलहरु खोल्यौ भने एउटा नयाँ, रोचक र सन्देश मूलक समाचारहरु पढन पाउँदैनौँ । अपबादमा मात्र कुनै कुनै मिडिया हाउसले मात्र खोजमुलक सामाग्री प्रकाशन गर्दछन् । भित्रको समाचार एउटै तर हेडलाइन मात्र परिवर्तन गरिएको हुन्छ । एउटा पत्रकार हुनका लागि आफूमा के–के गुण हुन आवश्यक छ भन्ने आधारभूत क

सबैभन्दा कम अस्पताल कर्णाली र सुदूरपश्चिम प्रदेशमा

Image
संविधानले प्रत्येक नागरिकलाई राज्यबाट आधारभूत स्वास्थ्य सेवा निःशुल्क प्राप्त गर्ने एवं स्वास्थ्य सेवामा समान पहुँच प्राप्त हुने विषयलाई मौलिक हकको रूपमा प्रत्याभूत गरेको छ । नागरिकलाई स्वस्थ बनाउन राज्यले स्वास्थ्य क्षेत्रमा लगानी अभिवृद्धि गर्ने एवं गुणस्तरीय, सहज, सुलभ स्वास्थ्य सेवामा समान पहुँच सुनिश्चित गर्दै सबैको स्वस्थ जीवन प्रत्याभूत गरी दिगो विकास सुनिश्चित गर्नुपर्ने दायित्व पनि संविधानबाटै निर्देशित छ । तर नेपालको शहरी क्षेत्रमा बाहेक अन्य ठाँउमा स्वास्थ्य सेवाको पहुँच सहजै रुपमा पुग्न भने सकेको छैन । नेपाल सरकार स्वास्थ्य तथा जनसङ्ख्या मन्त्रालय स्वास्थ्य सेवा विभाग नर्सिङ्ग तथा सामाजिक सुरक्षा महाशाखाको विपन्न नागरिक औषधि उपचार अन्तर्गत सूचिकृत अस्पतालहरुको विवरण अनुसार हाल नेपालमा जम्मा ११५ वटा अस्पतालहरु रहेका छन् जसमा सबैभन्दा धेरै बागमती प्रदेशमा ५७ वटा कोशी,गण्डकी, लुम्बिनी प्रदेशमा क्रमश १५÷ १५ वटा अस्पताल रहेका छन् । त्यस्तै मधेस प्रदेशमा ८ वटा सुदूरपश्चिम प्रदेशमा ३ वटा र कर्णाली प्रदेशमा २ वटा अस्पताल रहेका छन् । सो विवरण हेर्दा सबैभन्दा बढी अस्पतालहरु ब

दक्ष भन्दा अदक्ष सिप भएका नेपालीहरुको विदेश जानेको लर्को

Image
पछिल्लो समय वैदेशिक रोजगारका लागि श्रम स्वीकृति लिने नेपालीहरूको सङ्ख्या बढ्दै गएको छ । वैदेशिक रोजगार विभाग काठमाडौंले सार्वजनिक गरेका २०८० कार्तिक १ देखि ३० सम्मको तथ्याङ्क अनुसार उच्च दक्ष हासिल गरेका ४५ जना पुरुष र ६ जना महिलाले श्रम स्वीकृति लिएका छन । व्यावसायिक दक्षता हासिल गरेका ७५ जना पुरुष र ११ जना महिलाले श्रम स्वीकृति लिएका छन । अर्ध दक्ष हासिल गरेका ३ हजार ७ सय २६ जना पुरुष र ४ सय ५८ जना महिला त्यस्तै दक्ष जनशक्तिमा २७ हजार ३ सय ३६ जना पुरुष र ३ हजार ४ सय ९६ जना महिलाले श्रम स्वीकृति लिएका छन । त्यसै गरि अदक्ष सिप भएका ७ हजार १ सय ४० जना पुरुष र १ हजार ३ सय २९ जना महिलाले श्रम स्वीकृति लिएका छन । तथ्याङ्क अनुसार एक महिनामा जम्मा ४३ हजार ६ सय २२ जनाले श्रम स्वीकृति लिएका छन । जसमा ३८ हजार ३ सय २२ जना पुरुष र ५ हजार ३ सय जना महिला रहेका छन । माथिको तथ्याङ्कबाट के प्रस्ट हुन्छ भने सिप सिकेर भन्दा सिप नसिकी जानेहरुको सख्या ठूलो छ । त्यसमाथि अदक्ष सिप भएका महिलाहरुको सङ्ख्या धेरै रहेको छ । यसरि सिप नै नसिकी विदेश जानेहरुको सङ्ख्या धेरै भएका कारण उनिहरुले विदेशमा काम पाउ

फोटोग्राफर भन्दा चर्चित फोटो

Image
  फोटो पत्रकार मीनरत्न बज्राचार्यकाे सबैभन्दा धेरै मन पराइएको फोटो दुर्गा थापाको हाे । जुन फाटाे वि.सं २०४६ चैत्र २७ गते खिचिएकाे थियाे। उक्त दिन बिहान देखि  नै उनले फोटो खिचे पनि बेलुका तिर भने टुडिखेलमा नेताहरुको पोट्रेट फोटो खिचिरहेको थिए । लेन्सहरू पनि कम र क्यामेरा पनि पुरानो थियो । धेरै जना भेला भएको ठाँउमा फोटो खिच्ने र पछि जोड्ने हिसाबले प्यानोरोमामा फोटो खिचेका थिए जुन फोटो दुर्गा थापाको  थियो । थापा उफ्रिएर नारा लगाउन लागेको बेलामा उनले ३\४ वटा फोटो खिच्दा थापा बसिसकेकी थिइन् । धेरैले उक्त दृश्य खिच्न नै पाएनन् । हल्का रुपले नेपाल टेलिभिजनले खिच्ने मौका पाएको थियो । नेपाल टेलिभिजनले खिचेका तस्बिर कोहि बेला देखाए पनि अक्सर उनले खिचेको फोटो नै धेरै प्रचलित छ । पछि यो फोटो आइकानिक भयो ।  राजनीतिमा पटक्कै रुचि नभएका मिनरत्नले गणेशमानसँग ६ वर्ष काम गरे । उनी पार्टीगत भन्दा पनि व्यक्तिसँग प्रभावित भएका थिए । त्यस्तै आफुले काम गर्दा खिचेको फोटोहरू समावेश गरेर Decade of Iron Man भन्ने पुस्तक निकाल्न उनलाई मन थियो । नेपाल टेलिभिजनमा ९\१० महिना जति काम गर्दागर्दै २०४६ को आन्दोलन सुरु भ

‘पेज थ्री’ चलचित्रमाथि एक समीक्षा

Image
सन् २००५ जनवरी २१ देखि भारतमा प्रदर्शन भएको चलचित्र हो ‘पेज थ्री’। मथुर भण्डारकरले निर्दशन गरेका र बबी पुष्कर्ण र कविता पुष्कर्णले निर्माण गरेको चलचित्र  मुम्बई शहरको संस्कृति र मिडियाको बारेमा देखाइएको छ । चलचित्रमा कोनकोना सेन शर्मा, अतुल कुलकर्णी, सन्ध्या मृदुल, तारा शर्मा, अन्जु महेन्द्र र बोमन इरानीले अभिनय गरेका छन् भने कोनकोना प्रमुख भूमिकामा रहेकी छिन् । यस चलचित्रले उत्कृष्ट फिल्मको लागि गोल्डेन लोटस अवार्ड सहित तिन वटा राष्ट्रिय चलचित्र पुरस्कार समेत हात पारिसकेको छ । पेज थ्री पत्रकारको माध्यमद्वारा मनोरञ्जन क्षेत्रसँगै अपराधको दुनियाँको बारेमा बनाइएको सफल चलचित्र हो । पेज थ्री पत्रिकाको यस्तो पृष्ठ हो जसका लागि कलाकारहरूले पैसा खर्च गरेर त्यहाँ आफ्नो अनुहार र नाम छपाउँछन् । हरेक बिहान पेज थ्रीमा कसका बारे के लेखियो भनेर विशेष चासो दिइन्छ । चलचित्रमा विचलित परिवार, डिप्रेसनले निम्त्याएको आत्महत्या, धोका, श्रीमतीको अदलाबदली, लागुऔषध बेचबिखन, बाल वेश्यावृत्ति जस्ता धेरै महवत्पूर्ण मुद्दाहरूको उजागर गरिएको छ । समलैङ्गीकता र उभयलैङ्गीकता जस्ता कुराहरू खुला रूपमा बाहिर ल्याउने काम